Roman Monddood
geschreven door Niels Landstra.
Als voormalig journalist/vertaler Daan Roos een date zoekt op internet, komt hij in de echte wereld Sylvia tegen en is meteen verkocht. Hij ligt in scheiding met de wispelturige Chantal die haar positie als moeder van twee misbruikt in de echtscheidingszaak. Afwisselend woont hij in een camper en bij Sylvia die aan een progressieve variant van MS lijdt wat haar grilligheid versterkt. Langzaam raakt hij verstrikt in het oerwoud van hulpverlening en regelgeving waar psychiater, psycholoog, jeugdbegeleiders, rechter, advocaten, opsporingsambtenaren, ziektewet, bijstand, sociale recherche, voedselbank en daklozenopvang hem eerder tegenwerken dan meewerken. De goedbedoelde acties van zijn voormalig werkgever Freek, de bijna bejaarde buurman Mook of de schizofrene ex van Sylvia Sacha helpen Daan ook niet echt. De auteur schept er een genoegen in personages en verwikkelingen met uitbundig creatieve maar passende metaforen aan het papier toe te vertrouwen met beelden die meer oproepen dan de woorden zelf, of zoals hij zelf schrijft:
Maar er lag leed in het verschiet als in een fado zonder liefde, lust en hoop, terwijl de muziek zich vermengde met de ruisende stilte van het land. Het deed me denken aan het wit tussen dichtregels. Dat de echo van het woord op een smachtende wijze doorklinkt in het ongeschrevene.
Monddood is een rauwe en ontroerende roman, waarin de troosteloze absurditeit van het leven besloten ligt en haast schrijnend dichtbij komt in de fysieke en geestelijke aftakeling van levens.
Inkijkexemplaar: https://www.bruna.nl/boeken/monddood-9789493299429
‘Monddood’, ISBN 978 94 9329 941 2, is voor 19.50 euro verkrijgbaar in de boekhandel in Nederland en Vlaanderen en rechtstreeks via de webshop van de uitgever www.kelbo.nl
-
Monddood
9789493299429 | Nederlands | Paperback / Ingenaaid | 2022€ 19,50Paperback / Ingenaaid | NederlandsOmschrijvingNiels Landstra werd in november 1966 geboren in Slikkerveer, onder de rook van Ridderkerk. Na een verhuizing begin zeventiger jaren naar Noord-Brabant groeide hij daar echter op in een klein dorp, met het vergezicht van de Biesbosch op de horizon.
Als jonge adolescent besloot hij om het dorpse leven achter zich te laten, en betrok hij een kamer, drie hoog achter in een studentenhuis. Maar op den duur speelde de rusteloosheid hem weer parten en besloot hij om verder te trekken. Via Draguignan (Provence), Wenen en vervolgens Boedapest om daar als freelance auteur te werken aan fabels, een toneelstuk en een roman, keerde hij weer terug naar Nederland, waar hij uit geldnood als muzikant, zanger en entertainer de bühne beklom.
Na het verschijnen van het kortverhaal Het portret in e-zine Meander in 2004, volgde een lange reeks publicaties (korte verhalen, poëzie en interviews) in diverse literaire tijdschriften in zowel Nederland als Vlaanderen. Zijn oeuvre is dan ook rijk, bevat elementen als liefde en dood, geloof en noodlot, en het nemen van afscheid, zoals in zijn gedicht Mijn liefste meisje: 'Ik ben jou, je vlieger, je zonlicht; vrees de dagen zonder zandsculpturen en sprookjesfiguren die gespeend van jou en mij zullen zijn'.
Naast zijn gedichten en verhalen, schreef hij drie romans en een novelle, waar deze elementen sterk in verweven zijn en die een melancholische sfeer oproepen, maar ook een wrange vorm van humor kennen; deze vertelwijze maakt zijn werk dan ook boeiend tot de laatst gelezen letter.
Zijn dichtbundel Waterval bij uitgeverij Oorsprong is zijn debuut als dichter.Wreed het staren
Niels Landstra werd in november 1966 geboren in Slikkerveer, onder de rook van Ridderkerk, maar groeide vanaf de jaren zeventig op in Noord-Brabant, in een klein dorp, met het vergezicht van de Biesbosch op de horizon.
Als jonge adolescent besloot hij om het dorpse leven achter zich te laten, en betrok hij een kamer, drie hoog achter in een studentenhuis. Gaandeweg speelde de rusteloosheid hem weer parten en besloot hij om verder te trekken. Via Draguignan (Provence), Wenen en vervolgens Boedapest om daar als freelance auteur te werken aan fabels, een toneelstuk en een roman, keerde hij weer terug naar Nederland en beklom, uit geldnood, als artiest de bühne.
Na het verschijnen van het kortverhaal Het portret in e-zine Meander in 2004, volgde een lange reeks publicaties (korte verhalen, poëzie en interviews) in diverse literaire tijdschriften in zowel Nederland als Vlaanderen. Zijn oeuvre is dan ook rijk, bevat elementen als liefde en dood, geloof en noodlot, en het nemen van afscheid, zoals in zijn gedicht Luwte: 'het visioen dwingt mij: alom doem je op, ruik ik je om mij heen, een flard geluwde wind die je hier brengt, als ik weg ben.'
Naast zijn gedichten, toneelstukken en verhalen, schreef hij drie romans en een novelle, waar genoemde elementen sterk in verweven zijn; dit maakt zijn werk dan ook boeiend tot de laatst gelezen letter. In Wreed het staren, de opvolger van zijn dichtbundel Waterval, waarmee hij zijn succesvolle debuut als dichter maakte, schept hij met zijn bekende bloemrijke stijl opnieuw een sfeer van melancholie, humor en verwijdering.Nader en onverklaard
Nederlands | Paperback / Ingenaaid | 2014€ 12,95
Nader en Onverklaard is de derde gedichtenbundel van dichter/schilder Niels Landstra.
Met zijn bloemrijke stijl smeedt hij versvorm, klank en ritme aaneen tot een geheel dat in zichzelf lijkt
voort te stromen. Op haast tastbare wijze reikt hij de lezer aan hoe hij de schoonheid van de natuur
en de soms schrijnende kwetsbaarheid van de mens ervaart.
Landstra schildert met woorden en verbeeldt de wereld met een feilloos oog voor detail. Schilderen
en dichten vloeien bij hem moeiteloos samen. Het een ontstaat vanuit het ander en omgekeerd.
Zijn penseel is pen en zijn pen is penseel. Deze bijzondere symbiose tussen gedicht en schilderij
versterkt het gevoel dat Landstra in zijn werk legt.
In zijn derde bundel is Landstra persoonlijker dan ooit.
De nauwkeurige observaties van de ruimtelijkheid om hem heen hebben zijn waarneming versterkt
en dichter bij zichzelf gebracht. Door zijn haast zintuiglijke beschrijvingen ontstaat een krachtig soort
poëzie, doorvlochten met de zwierigheid van zijn eerdere gedichten.
Nader en Onverklaard maakt nieuwsgierig en daagt de lezer uit. Het verlangt naar aandacht en
ontroert. Een schilderij van taal dat geen verklaring nodig heeft.
Niels Landstra won Poetry Slam Utrecht, november 2014.
Cor Gout (Literair tijdschrift Extaze): 'Beweging' en 'ontwikkeling' zijn misschien wel de belangrijkste
kenmerken van Landstra's poëzie. In de vorm door het veelvuldig gebruik van het enjambement,
in de inhoud door de beweging van personages in een ruimte en de voortgang van gebeurtenissen
Ricco van Nierop (De Recensent): Een aanrader dus die Landstra
Wouter van Heiningen (Maassluis.nu): Niels Landstra is een begenadigd dichterDroef het zwieren
Paperback / Ingenaaid | Nederlands
€ 16,95
OmschrijvingDroef het zwieren is de vierde gedichtenbundel van dichter/schilder Niels Landstra. In zijn kenmerkende bloemrijke stijl beschrijft, ervaart en zoekt hij, paart hij zijn beschouwingen aan de kracht van de taal. Door die innerlijke tegenstelling ontstaat een sfeer die tot lezen dwingt. Zijn de verlatenheid en teleurstellingen die de dichter beschrijft herkenbaar en voor iedereen minder ver weg dan gedacht. Droef het zwieren is als een voortdurende reis die zich afspeelt tegen het decor van een ontheemd landschap, dat steeds in beweging is en geen moment verveelt.
Dichten zoals je hoopt dat dichters dichten, en beter nog, dat is hoe Niels Landstra dicht.'
Wim Daniëls
'Nu het beeld is gevormd, hervinden de losgezongen deeltjes van het gedicht Middelburg, Markt, voor even hun ordening. Tot de warmte van de herlezing die opnieuw verstoort.'
Cor Gout (Extaze)
'Zijn woordkeus, zinsopbouw en poëtische kracht is verrassend en creatief.'
Wouter van Heiningen (wordpress.com)Entree naar de hemel
Niels Landstra
Paperback / Ingenaaid | Nederlands€ 12,50OmschrijvingNiels Landstra baant zich via zijn poëzie een weg door de krochten van het aardse bestaan. Op onnavolgbare wijze dringt hij door tot het wezen van vertwijfeling, de dood, de (onvoltooide) liefde, de schijnbare en schrijnende uitzichtloosheid. Om de opgedane beproevingen te transformeren naar schitterende metaforen. Zijn levensleed verandert hij soepel en met veel gevoel voor schoonheid uiterst liefdevol in adembenemende levensvreugde. Onderweg voeren zijn humor en ironie je mee door onontgonnen gebied. Onbesuisd en ongeremd. Grenzeloos. Daar waar verrukking en ontluistering een pact met de lezer sluiten. Waar je, in opperste verwarring en verblind door een hemelse mist van schoonheid, pas beseft waar je bent als je, gewillig en bevrijd van hoogtevrees, de laatste trede bestijgt van de duizelingwekkende trap naar verrukkelijke verlossing. Daar waar de entree naar de hemel vanzelf open gaat...
Onder de entree naar de hemel ligt een tranendal (Meander Magazine)
door Hans Franse
De betrekkelijk jonge uitgeverij U2pi straalt een grote ambitie uit. De keurig verzorgde publicaties in de serie ‘Open’ zijn een lust voor het oog, kleine handzame boekjes op mooi papier en mooi gedrukt. Uitgever Jeroen van der Starre wil zich profileren als een Haagse uitgever met een duidelijke aandacht voor poëzie. Hij laat zich daarbij adviseren door een begeleidingscommissie die de poëtische kwaliteit van de publicaties bewaakt, onder andere door de dichter bij zijn publicatie te begeleiden en te adviseren. Bij deze uitgeverij verscheen in deze serie de vijfde bundel van Niels Landstra: Entree naar de hemel (zijn eerdere bundels verschenen bij uitgeverij Oorsprong). Op de kaft staat een schilderij van de auteur afgebeeld, de tekst op het omslag is juichend, welke jubel nog versterkt wordt door een citaat van Wim Daniëls, een van de meest creatieve Neerlandici die we hebben. Het is een goed begin, een boekje dat mooi oogt is aantrekkelijker dan een wat flutterige publicatie.
Het is geen vrolijke wereld die Landstra ons voordicht. Zijn bundel wordt bevolkt met mislukkingen: in een relatie, waarin ‘men’ voor een tien gaat, arriveert men ‘op de meet’ met een door 90% haat en nijd krakende koffer, we ‘pogen (…) hem te dichten maar knelt dit niemendal’. De stadshaan wordt geslacht, een internetdate waaraan vier gedichten zijn gewijd eindigt bijna weerzinwekkend. Wat op de datingsite ‘jeugdigheid uitstraalde’ blijkt bij de ontmoeting: ‘een hoofd met groeven door- / ploegd en vlezige wangen, een lijf krom // en doorgezakt van het machtig torsen’. Je wilt ervoor wegrennen, maar doet het niet. Het oponthoud op het terras doet ook al niet sympathiek aan: ‘Worst en bitterballen, / gulzig valt zij aan, doopt ze in de mayo’.
De liefdesdaad wordt zeer snel geconsumeerd. De eerste drie strofen van het laatste gedicht van deze serie geeft ook al de ontluistering weer die in deze ontmoeting zo dominant aanwezig is. Ik vind dit verder gaan dan ironie.
Bij het bed ontdoet zij
zich van haar korset
ontstaat er een lavastroomdie onverlet
in een vleesmassa
stolt met twee hopendie rond hun zones
lillend liftend roze
schrompelige knoppen(…)
(‘Internetdate’, p. 17)
We ontmoeten ‘De dochters’ die weinig levensperspectief hebben, die ’Later’ kinderen krijgen, ’Later’ vuile wassen draaien, groentesoep met balletjes maken, maar die uiteindelijk ‘Later’ zich niet zullen afvragen ‘waarom de kinderen zich gedragen als ongeleide projectielen’. Het gedicht eindigt in een wrevelige scheiding. Het woord ‘Later’ aan het begin van elke strofe geeft dit gedicht iets onontkoombaars.
Gelukkig leren we in de vijf gedichten ‘Saluti a tutti’ een warmbloedige en gevoelige barvrouw, de jonge buitenlandse vrouw van een ‘grijze bon vivant’, kennen die het moeilijk heeft in het koude Holland, die in een warme Brabantse kroeg werkte, hartelijk is voor iedereen, vol menselijkheid, maar ‘keek naar de caféramen / waar de regen aan oude tranen begon’. De kroegbazen van het Amsterdamse Hoppe zien haar niet zitten, ze kwijnt weg, haar begrafenis wordt massaal bezocht. Ze eindigt als een altaartje op de bar dat uiteindelijk ook verdwijnt, het ‘schemerde door een pot Amsterdamse / juinen haar foto die het zatte volk vergat’. Het zijn weemoedige gedichten met prachtige regels waarin de auteur ook in zijn woordkeus zijn Brabantse land niet verloochent. Tenslotte wil ik nog één ontmoeting releveren: die met een meisje van zestien, dat zich te buiten ging aan alcohol, op straat ligt in haar eigen braaksel. Ze wordt geholpen maar de dichter vraagt zich af hoe hij haar over een paar jaar kan helpen. Hij ziet het somber in: ‘maar wat / als ze straks zeventien is, weer in doodsstrijd / ik haar niet kan redden, verstikt door zelfverwijt’.De inhoud van de poëzie, met hier en daar ongelooflijk mooie muzikale regels, is over het geheel genomen somber. Gelukkig is er de ironie als het zachte moedig zijn en is er een taal waarin de klank muzikaal is door het gebruik van gelijke en verwante klinkers, rijmen en halfrijmen, ritme en een zeer sterk gevoel voor vorm; in de bundel zijn ook perfecte sonnetten te vinden. Het is heel zorgvuldige, mooi geschreven poëzie, waarin wordt geworsteld met het al te moderne en egocentrische levensgevoel.
Laat ik één mooi, optimistisch gedicht in zijn geheel citeren om daarmee tevens te illustreren hoe zorgvuldig de dichter met zijn klank omgaat en hoe mooi ritmisch de regels samenhangen en het gedicht vormen.UITBUNDIG
De zon zo uitbundig en de mensen
het naakte van de bomen en de dooi
het komen van de lente en de prooivan een meeuw in de blinkende rivier
boten in de haven en een windklavier
onder een dek van staalgrijze wolkende mensen opgetogen en de bomen
aan welluidende straten en de kade
het begoochelend schitteren van het glasin blauwe winkelpuien Gods genade
de mensen één op hun uitbundig terrasOp de een of andere manier doet dit gedicht qua muziek en ritme mij aan Marsman denken ‘en in de uiterwaarden / galopperen de paarden / met golvende staarten / over golvend gras’. Af en toe lijk ik het sombere levensgevoel van J.C. Bloem te herkennen, maar dat zijn complimenten.
Samenvattend vind ik deze bundel zeer lezenswaardig. Het zijn goed opgebouwde en muzikaal gevormde gedichten die door een milde ironie soms een sterk sociaal gevoel verhullen. Het komt mij voor dat de dichter lijdt aan deze wereld, dat hij de ‘entree van de hemel’ zoekt. Misschien ook lijdt de dichter als Brabander in Amsterdam: geen groter tegenstelling dan een warme Brabantse dorpskroeg en het café Hoppe aan de Spuistraat. Een mooi boekje, mooi verzorgd. Ik heb het, na een aanvankelijke aarzeling om een door mij ten onrechte als negativiteit beschouwde melancholie die ik te laat herkende, met veel plezier en soms ontroering, gelezen.
____Niels Landstra (2018). Entree naar de hemel. Uitgeverij U2pi, reeks Open, 51 blz. € 12,50. ISBN 9789087598112