BNdeStem

BN De Stem Breda
Op initiatief van de Bredase dichter Niels Landstra en kapper/kunstliefhebber Jean-Pierre Schraven zijn in acht etalages bij Van Coothplein, Passage Zuidpoort en Nieuwe Ginnekenstraat gedichten aangebracht. Foto van Edwin Wiekens

Met zijn optredens op talloze podia in den lande, waarbij hij zichzelf veelal muzikaal begeleidt of laat begeleiden, heeft hij dusdanig veel bekendheid gekregen, dat Wethouder Selçuk Akinci een eerste exemplaar van Werner Bartelds (uitgeverij Oorsprong) in ontvangst wil nemen.

Gertjan Endedijk zal namens de Nieuwe Veste/Bibliotheek aanwezig zijn en Gert Groenendijk vertegenwoordigt het Breda’s Museum. Bovendien zal de avond worden voorzien van de nodige live- muziek en leest Niels Landstra, naast zijn werk uit zijn bundel, zijn nieuwe stadsgedicht voor met als titel: ‘Het oudste schilderij van Breda’, geïnspireerd door het gelijknamige schilderij uit 1518 dat onlangs is aangekocht door het Breda’s Museum.

Van links naar rechts: Gertjan Endedijk (Nieuwe Veste/Bibliotheek), Selçuk Akinci (Wethouder Cultuur), Gert Groenendijk (Breda's Museum), midden: Niels Landstra presenteerde in Breda zijn tweede gedichtenbundel, getiteld Wreed het staren. Wethouder van Cultuur Selçuk Akinci nam het eerste exemplaar in ontvangst. Dat gebeurde in het bijzijn van Werner Bartelds van uitgeverij Oorsprong, Gertjan Endedijk van de Bibliotheek Breda en Gert Groenendijk, directeur van het Breda’s Museum.

Landstra, die door het hele land optreedt, waarbij hij zichzelf vaak muzikaal begeleidt, wil dolgraag de officiële stadsdichter worden van Breda. Het gemeentebestuur heeft het fenomeen stadsdichter echter enige tijd geleden afgeschaft. De directeur van het Breda’s Museum was wel enthousiast over de ambitie van Landstra, vooral toen deze zijn nieuwe stadsgedicht ’Het oudste schilderij van Breda’ voordroeg, geïnspireerd door het gelijknamige schilderij uit 1518 dat onlangs door het museum is aangekocht.

Uitgeverij Oorsprong overhandigt aan Wethouder Selçuk Akinci het tweede exemplaar van de nieuwe dichtbundel Niels Landstra: "Wreed het staren"

Dichter Niels Landstra presenteerde op 31 oktober 2013 zijn tweede gedichtenbundel ‘Wreed het staren’. Met de opvolger van zijn dichtbundel Waterval waarmee hij zijn succesvolle debuut als dichter maakte, schept hij met zijn bekende bloemrijke stijl opnieuw een sfeer
van melancholie, humor en verwijdering.

Uit de korte periode waarin hij nadien deze 28 gedichten heeft geschreven, blijkt zijn werkijver, maar laat hij ook zien dat hij bezig is zijn naam te vestigen in het Nederlandse en Vlaamse taallandschap.

6 oktober 2012

BREDA - Niels Landstra presenteert op donderdagavond 20 september om zeven uur bij selexyz gianotten in de Barones in Breda zijn eerste dichtbundel ‘Waterval’. Gertjan Endedijk, directeur van de Nieuwe Veste, zal aanwezig zijn om het eerste exemplaar in ontvangst te nemen. Landstra, tevens muzikant en entertainer, zal zelf, samen met zijn twee dochters, deze avond muzikaal omlijsten op gitaar en piano.

Meander: Het portret en Een wankelmoedige ascese, en een interview met Vrouwkje Tuinman

Lava: Een witte schim

De Brakke Hond: Van nul naar niets

Deus ex Machina: Droomloos

De Gekooide Roos: Illusies hebben bestaansrecht

De Neus: De zoom van haar zomerrok

Woordenstroom: De gevleugelde droomspits en De zoom van haar zomerrok

DWB: Allegro

Op Ruwe Planken: Een interview met Simon Vinkenoog

Aangeboord talent: Een gelukkig man

Circumplaudo: De blozende dageraad (proza) | (poëzie) : De wens, Kleine Vos, In de vaart der volkeren, Zeven sprongen in de zee, en Verloren door jou afgedaan

Opspraak (poëzie): Leegte en drenkeling

Nieuw Letterkundig Magazijn (poëzie): Winteravond

Kempis Poetry Magazine (poëzie): De oorsprong, De slijpende tijd, Hartenklop, Niemandsland,Waterval,Mijn liefste meisje, De gaard van mijn erfenis, Valeria, Zwaluwen, Als ik straks ga, De terugkeer, Het vuurwerk, Mishandelde straathond

De Contrabas (poëzie): Dagdief

Extaze ((poëzie): De puzzel, Midzomernacht

Stadsradio Breda Grensgeluiden

Uitzending StadsRTV Breda, presentatie Niels van 2e dichtbundel Wreed het staren

Het verhaal van Niels Landstra in deze Lava is meer naar mijn zin. Een aanrader dus die Landstra.

Nieuwe recensies (Extaze)
Niels Landstra, Wreed het staren, Deventer 2013 (Uitgeverij Oorsprong)

Vaak is het zo dat bij een eerste beluistering van een pop-lp of -cd één nummer er direct uitspringt. Er is iets bijzonders aan dat nummer, je zet het een paar keer achter elkaar op, het blijft in het gehoor liggen, het zou een ‘hit’ kunnen zijn.
Bij dichtbundels komt dit ook wel voor, ‘een hit op het eerste gezicht’. In Niels Landstra’s tweede bundel is die hit: Schaduw. Het spel van schaduwen dat met de zich voortbewegende persoon wordt gespeeld en waar die vervolgens in opgaat, zie je voor je in de typografie (zinnen links-rechts op de pagina geplaatst) en hoor je, hardop lezend, in de cadans van de versregels:

Mijn schaduw passeert rechts

springt over naar links

een duister duel in de lantaarns van het schijnselpad

ik haal mij in
blijf achter ik

dwing mij tot een stom marionettenbeleg dat met mij opdoemt

en terugdeinst

Ik rijs en daal

in een mime op een avondzee

‘Beweging’ en ‘ontwikkeling’ zijn misschien wel de belangrijkste kenmerken van Landstra’s poëzie. In de vorm door het veelvuldig gebruik van het enjambement, in de inhoud door de beweging van personages in een ruimte en de voortgang van gebeurtenissen: de uit de klei verrezen woonwijk in Het platteland; het onbeschreven blad, volgekalkt, beklad in Tabula Rasa; het tartend deinen van de vrouw in Midzomernacht; het aantrekken en afstoten van de fatale vrouw in Nachtgodin; de regens van herinneringen die door de gedachten stromen ‘met een melange van citroen’ in Regens.

In Façade wordt de beweging vertraagd en gestremd door de opeenhoping van klemtoon en klankovereenkomst aan het begin van de versregels en door de strak weergegeven opeenvolging van handelingen. Hierbij integraal:

Façade

Het brokkelt af, de buitenkant
De breuklijnen klimmen opwaarts
Dunner dan vlas. Het craquelé
Van uitstel sluipt door de schil

Van het moddermasker, de façade
Schikt zich naar het brekend gelaat
Morst zij basaltsterren op het
Witte steen van de wasbak

Verrijst ze mat in het barstjesglas
Van de schouwende spiegel. Verlaat
Zij de badcel, waarna de twijfelaar
Haar wiegt met een laatste gedachte

(cg)